मित्रांनो मृत्युपत्र हे एक कायदेशीर दस्तऐवज आहे, जो व्यक्तीच्या मृत्यूनंतर त्याची मालमत्ता कशी आणि कोणामध्ये वाटली पाहिजे हे ठरवतो. यामध्ये त्याच्या इच्छेनुसार मालमत्तेचे विभाजन करण्याबद्दल मार्गदर्शन केले जाते, विशेषता जेव्हा घरातील मुलांना किंवा इतर कुटुंबीयांना काळजी घेणारे प्राधान्य ठरवायचे असते. प्रत्येक व्यक्तीला मृत्यूपूर्वी इच्छापत्र लिहिणे अनिवार्य नाही. जर एखाद्याने इच्छापत्र लिहले असेल, तर त्याच्या इच्छेनुसार मालमत्तेचे विभाजन होईल, परंतु इच्छापत्र न लिहिल्यास, मालमत्तेचे वाटप वाणिज्य किंवा उत्तराधिकारी कायद्यानुसार केले जाईल.
कुटुंबप्रमुखाचे मृत्यूपूर्वी मालमत्तेचे विभाजन न केल्यास, त्याच्या मृत्यूनंतर कायद्यानुसार मालमत्तेचे वाटप कसे करावे आणि यासाठी काय नियम आहेत, हे महत्त्वाचे आहे. समजा मुलगा आणि मुलगी यांचा वारसा हक्क, किंवा इतर नातेवाईकांचे मालमत्तेवरील अधिकार यावर गोंधळ होऊ शकतो. त्यामुळे, याबद्दल सविस्तर माहिती मिळवणे आवश्यक आहे.
हिंदू आणि मुस्लिम धर्मानुसार मालमत्तेच्या वाटणीचे वेगळे नियम आहेत. हिंदू उत्तराधिकार कायदा, १९५६ अनुसार, वडिलांच्या मालमत्तेवर मुलगा आणि मुलगी दोघांचा समान हक्क आहे. जर एखादा हिंदू व्यक्ती इच्छापत्र न करता मरण पावला, तर त्याच्या मालमत्तेचे वितरण क्लास-१ च्या वारसांना (जसे की मुलगा, मुलगी, विधवा, आई इत्यादी) दिले जाते. जेव्हा क्लास-१ च्या वारसांचा उल्लेख नाही, तेव्हा क्लास-२ च्या वारसांना मालमत्ता दिली जाईल. यामध्ये बौद्ध, जैन आणि शीख समुदायांचा समावेश आहे.
तसेच वडिलोपार्जित मालमत्तेच्या बाबतीत, मुलगा आणि मुलीला समान हक्क मिळतात. २००५ मध्ये केलेल्या सुधारणा केल्यानंतर मुलींनाही वडिलांच्या मालमत्तेत समान अधिकार मिळाले आहेत. मालमत्तेचे विभाजन करण्यापूर्वी, दावेदारांनी मालमत्तेवरील कर्ज किंवा इतर देयतेसंबंधीची खात्री केली पाहिजे. कोणत्याही वादाच्या बाबतीत कायदेशीर सल्ला घेणे आवश्यक आहे, जेणेकरून कौटुंबिक वाद योग्य पद्धतीने सोडवता येतील.
